Ik heb een drieluik gemaakt over het bewaren van ons verleden.
Deel 1: het bewaren van het beeld, in mijn geval de foto. Titel serie: "Time Moves" (1996). Zie hieronder.
Deel 2: het bewaren van het geschrevene, in mijn geval het boek. Titel serie: "Dia serie: Last Embrace" (1997).
Deel 3: het bewaren van het gesprokene, in mijn geval het gesprek tussen vader en zoon. Titel serie: "De verzegelde tijd".
De vorm
Om een serie te maken waarin de foto gebruikt wordt om het verleden "vast" te houden, is niet ontstaan van de ene op de andere dag. Het gevaar bestaat altijd dat je het geheel te omvangrijk wilt maken. Je wilt alles laten zien. Om tot een verantwoorde geluidsdiaserie te komen geldt ook hier net als in de fotografie "de kunst van het weglaten". Ik heb redelijk lang nagedacht over de vormgeving van de geluidsdiaserie. In het begin heb je nog niets maar langzaam komen de ideeën. Deze fase vind ik zelf het mooiste deel van het proces. Je moet besluiten wat je wel wilt laten zien en wat niet, en waarom.
Het beeld
Daarna komt de fase om de ideeën om te zetten in beelden. De laatste fase is de beelden om te zetten in een verhaalstructuur.
Na lang denken ontstond het idee om foto's van mijn opa en oma te laten "aanspoelen".
Ik heb voor de zee (water) gekozen omdat de zee de bron van alle leven is. Ook de onophoudelijke herhaling van de golfslag, wat het onophoudelijke geboren en doodgaan voor mij symboliseert, heeft daaraan bijgedragen.
De beelden zijn zo gemaakt dat het de suggestie moet geven dat mijn opa en oma vanuit de zee het land opgaan. Op een bepaald moment zie je een voetafdruk in het zand.
In een van de afbeeldingen hieronder zie je dat ik een foto vasthoud, het is de foto die mijn vader heeft gemaakt van mijn geboortehuis. Ik ben naar die plaats teruggegaan, en het oude geboortehuis opnieuw gefotografeerd. Ik voelde, al was het maar voor heel even, de connectie met mijn vader. Een was een emotioneel moment, zijn 'aanwezigheid' te voelen. Zo heb ik voor deze serie meerdere locaties van vroeger bezocht en ze op dezelfde manier opnieuw gefotografeerd.
Het beeld van de vrouwfiguur heb ik genomen om als een "beschermvrouw van het leven" dienst te laten doen. Zij waakt over ons.
Het geluid en de techniek
De speelduur van de geluidsdiaserie 'Time Moves' is 5 minuten en 15 sec. In die tijd worden 52 dia's getoond met behulp van 4 projectoren. Het gebruikte filmmateriaal is Dia-direct DD12 van Agfa.
Muziek:
Uitvoerende / titel / LP-CD
Rene Aubry / Samuel / Derives
Blood / The Lacemaker / This Mortel Coil
Joseph Mamat / The Swan / Passengers
Benedictine Monks / Te Deum Hymnus / Te Deum Hymnus
Hier de geluidsband van die serie:
De tekst
Tijd,
rijgt verleden aan heden,
beitelt herinneringen tot beelden,
en grift de pijn,
bij het voelen van de onvoltooiing
(Tekst geschreven door Anja Verbruggen)
De projectie op groot doek met 4 Kodak carousel projectoren is met een kleine videocamera opgenomen waardoor de kwaliteit minimaal is. Het YouTube filmpje geeft wel een indruk hoe de serie is opgebouwd met beeld en muziek.
Extra: 'Time Moves Dans'
Met het gegeven van deze serie wilde ik het onderwerp breder maken. Het was een experiment. Ik had een geluidsmontage gemaakt van verschillende muziekfragmenten.
Ik zocht contact met Yvonne den Dekker, dansdocent aan het Hertog Jan Centrum, of zij eens een keer bij mij zou willen komen kijken om te zien hoe ik werk. Het klikte en zij was enthousiast over het idee om samen iets te doen. Ik gaf haar een geluidsband met de geluidsmontage die ik had gemaakt met de vraag om daar een dansvoorstelling op te maken. Ook gaf ik mijzelf diezelfde geluidsband om er een geluidsdiaserie op te maken. Het Leidmotief zou "tijd" zijn.
Hier de geluidsband van die serie:
We zouden tijdens de fototentoonstelling van de Fotoclub het geheel gezamenlijk presenteren, zij met haar dansgroep "Kaleidoscoop" en ik met mijn geluids-dia-serie. We konden vrij en onafhankelijk te werk gaan met als enige leidraad de muziekband. Ik gebruikte voor mijn geluids-dia presentatie een groot deel van de dia's die ik had gebruikt bij Time Moves.
Op de voorgrond de dansgroep en op de achtergrond de dia-serie (projectie via een doorzichtscherm)
Ik vond het een mooie boeiende manier van werken. Wat die combinatie zou opleveren, zou pas bij de première duidelijk worden. "Time Moves met dans" werd een succes. Terwijl de weemoedige beelden van een vervlogen tijd vervloeiden op de maat van de muziek, danste Kaleidoscoop in een zelfde ritme een ballet dat aansloot bij de dia-beelden (in doorzichtscherm geprojecteerd). Het was heel leuke ervaring.
De speelduur van de geluidsdiaserie 'Time Moves Dans' is 7 minuten en 33 sec. In die tijd worden 120 dia's getoond met behulp van 4 projectoren. Het gebruikte filmmateriaal is Dia-direct DD12 van Agfa.
Deze uitvoering werd 8 keer opgevoerd op 21 en 22 oktober 1995 tijdens de fototentoonstelling van Fotoclub Schijndel.
Ik heb iets met dans. Kijk hier.